Ömrümün Sen Kokan Yılları

Ömrümün hangi noktasındayım
Yaşamanın pahası düşmüş omuzlarıma,
Kader mi diyelim acaba buna,
Kaderini kendisimi yaratır insan,
Avuçlarımı sana açıyorum allahım,
Gönlümdeki ateşi alma benden,
Tutunduğum dallar çoktan kurudu,
İçimdeki yorgunluğum aman vermiyor,
Böyle olmadım ben hiç,
Gözlerimi tavana dikip figürler çizmedim,
Okyanusları bir çift göze sığdırmadım,

Ömrümün hangi noktasındayım,
İçimden akıp giden sevda sözcükleri tükenmiyor,
Dünyam kırçiçekleriyle bezeli sanki,
Ne yazı nede kışı bilmiyorum
Her mevsim bahar,her mevsim bahar,
Kimse bilmez şu gönlümdeki sevdayı,
Birsen birde ben
Heryerde herşeyde seni yaşarken
Bunu içine hapsedebilmek
Kimbilir bilmem kaçıncı atışında kalbim
Yine sen yine sen yinede sen....