Ömrümün seli. Şiiri - Atila Yalçınkaya

Ağaran saçlarıma bakıp durdum dün gece,
Geçmişteki cefanın izini taşır belli.
Her birine bir name yazılsa hece hece.
Telafisi na mümkün geçer ömrümün seli.

Maziye bakar gönlüm ahu enin nafile,
Niyazi Mısri gibi göçüp gitmiş kafile,
Bize bu devran düştü yürek inler ah ile.
Zarı zar eder gönlüm, geçmişim gelir dile.

Azade sandı gönlüm dolaştı dünyayı boş.
Salıp nefsin dizgini olmuş avare sarhoş,
Son menzilin makberdir, ne kadar koşarsan koş,
Kandilsiz bir gecede etrafın karanlık loş.

İsyanda arzularım, senin bitti der çağın
Bin bir gaile ile dillerim söyler ahın.
Nafile oldu artık geçersizdir eyvahın.
Acep nereye vardı suluk etiğim rahın..