Ömrümün Diyeti Şiiri - Mehmet Sıddık Kaya

Yaşanması gereken onca şey varken,
Hiçbir şey yaşanmadan akıp gitmişti zaman.
Bana küçük bir umut kırıntısı bırakarak çıkıp gitmişsin.
Yaşanılası bütün mevsimlerimi de alıp götürmüşsün benden.
Bir gün geleceksin umudu ile yıllarca kendimi kandırmışım.
Olmadık hayallere dalıp ruhumu yaralamışım.
Akıp giden zaman ruhumun acılarını dindirememiş,
Kanaması durmayan bir yaraya dönüşmüşüm.
Şimdi gelsen ne fayda…
Seni beklerken bir ömür tüketmişim.

Gelme artık, ben gidiyorum.
Elvedasız geçiyorum yaralarımın isyanlı köprülerinden.
Uyanmak istiyorum düşlerimden
Ve arınmak istiyorum senden.

İstiyorum ki yağmur yüklü bir bulut çöksün üzerime,
Şimşekler çaksın, gök görülüdesin istiyorum.
İstiyorum ki bir fırtına kopsun yüreğimde,
Bulutlar yosunlaşmış yağmurları yağdırsın üzerime.
Şemsiyesiz kalsın düşlerim,
Islansın hayallerim.
Sana dair ne varsa alıp götürsün benden,
Sırıl sıklam olsun her yerim.

Bir fırtına kopsun istiyorum,
Vursun kıyılarıma dalgalar,
Aşınsın yüreğim,
Bir eser kalmasın senden.
Dalgalar silip süpürsün seni kalbimden,
Sana dair bir iz kalmasın yüreğimden.
İstiyorum ki bu acılar bir son bulsun,
Fırtınadan arta kalan yaralar da
Tüketilen ömrümün diyeti olsun.