Yüzüm gülerdi benim, kalbim binlerce çiçekler açardı.
Kanatlarım yaralı, mısralarım karanlık kaldı.
Şimdi her gün ölüyorum bir damla kan akıtmadan.
Ben sana vatandım, bayraktım, dokunulmazdım.
Ben sana ölüme koşan 57.Alaydım.
Çanakkale değildim belki ama ömrümü serdim geçilmemek için.
Ama Çanakkale bile bu kadar pusu görmedi.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta