akrebin zamanı soktuğu yerden
bülbülün figanlar çektiği elden
ecelin vebaya döndüğü demden
bir fasıl türküdür geçiyor ömrüm.
turabın köşkümü yıktığı yerden
azrailin bağbânı söktüğü yerden
umudun yelkene küstüğü yelden
dulda bir köşede soluyor ömrüm.
feleğin hicranı açtığı yerden
şafağın rengini çaldığı yerden
bıraktığın yara gayrı derinden
bir namlu ucunda bitiyor ömrüm.
Kayıt Tarihi : 22.7.2022 14:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Özlem saatlerinde yazdım.
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/07/22/omrum-289.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!