hayalini öpmek eşiğe yüz sürmek
sen bana uzak, ben sende tutsak
yoluma konulmuş mayınlı tuzak
ölümüm vedahi bir ömre bedel.
güllerin içinde bir seni derdim
içim fokur fokur sinmedi derdim
gergefe gerildim, nakış kederim
kumaşım vedahi bir ömre bedel.
bu turfa bedende bin ölüm gördüm
hercayi tufanın sineye gömdüm
selviden boy almış gölgeni söktüm
yutkunduğum düşler bir ömre bedel.
kul aydıni yar deyince içe düşer velvele
melek misin, hüri misin ela gözlü de hele
sevdalanmış göze gurbet kerbala
tozağım vedahi bir ömre bedel.
Kayıt Tarihi : 31.10.2021 10:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sabah saatlerinde yazdım.
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/10/31/omre-bedel-34.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!