(Şairin Yalnızlığı)
Yıkasın güneşi havada rüzgârın sesi
Dağların yol verdiği ırmaklar çağlasın
Doruklara ulaşmış yorulmuş nefesi
Dinlendirmeyi bilmeyen kucaklar ağlasın
Ne yer peşinde, ne yâr peşinde geçti ömrüm
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla