Ömrü Tükettik Şiiri - Sinan Karakaş

Kar yağdı dağlara ve de ovaya
Odunla doldurdum baktım sobaya
Bilmem ki değdi mi bunca çabaya
Baharı beklerken ömrüm tükendi

Kapı pencereye fitil çektirdim
Evin taksidini henüz bitirdim
Zamanı unuttum günü yitirdim
Baharı beklerken ömrüm tükendi

Çocuklara kaban atkılar aldım
Gurbette olana paralar saldım
Eskiden genç idim ihtiyarladım
Bahara ermeden ömrüm tükendi

Sarardı yapraklar yerlere düştü
Esti hazin rüzgar beni üşüttü
Simsiyah saçlara beyazlar düştü
Bahara ermeden ömrüm tükendi

Eğildi bellerim elimde baston
Hayatta kimseye olmadı kastım
Azrail gelince uzandım sustum
Bahara ermeden ömrüm tükendi

Bu saatten sonra bahar gelmez ki
İlerleyen saat geri dönmez ki
Şu dünya dönüyor dursun denmez ki
Baharla birlikte ömrü tükettik