Ömre zarar vakitlerdi,bir daha yaşanılsa acısına katlanamayacağımız vakitler..Sanki Israfil bizim icin üflemişti o Sur'a..Başlamıştı bizim kıyametimiz...
Herzaman sağlam basan ayaklarım, nereye koşacağını bilmeden,birbirine çarpıyordu..
Bağırıyordum sokak ortasında,ama duyan kimse olmuyordu..nasıl gitmiş nasıl yetişmiştim olduğun yere hatırlamıyorum bile..
-"açın" diyordum."kapıyı açın",
Cehennem zebanileri gibiydi dikilenler, geçit vermiyordu..oysa gerekirse yanmak istiyordum onunla ben..
-"Açın yalvarıyorum açın" diyordum ama nafile..
Cehennemin alazı yüzümü yalıyordu sanki.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var