DAĞLAMA BACIM
Dünya'da yok idin, nasıl var oldun?
Büyüdün, evlendin, nazlı yar oldun
Nefsine uyduysan, Bizarar oldun
Elinle gönlünü, dağlama bacım.
DAĞLAR
Dağlar söylen bu yol yâre gidermi
Yüreğimde yanan alev sönermi
Bilmemki ayrılık,özlem bitermi
Dağlar söylen bu yol yare gidermi.
Dağlar dumanan böyle
Babadan padişahlık böyle kısmet olmazdı
Hazır biti tükendi ,Yolara düştün agam
Gördüm yollar dar geldi bilmeyenler öğrendi
Babadan padişahlık böyle kısmet olmazdı.
DAGLAR KIZI..
Sana şiirler yassam,okurmusun dağlar kızı
Saçlarının telini,Türlü elvan kokunu
Rüzgarlara bağlayıp yollarmısın daglar kızı.
Dağlar söylen bu yol yâre gidermi
Yüreğimde yanan alev sönermi
Bilmem ayrılık ölem bitermi
Dağlar söylen bu yol yâre gidermi.
Dağlar oyugunusinemden aldı
Kundakta bir asi bebek
Hiç durmaz aglardı
Nedendir niye bilinmez.
Birde oglan çocuğu;
ama o hep sesiz ve sakin.
Sonra hep el ele koşan
DAHA İLK ANDA
Sen gittinin gideli dünyam karardı
Senin yokluğunla her yanım ısız
Beden degil ruhum canım daraldı
Mevsimler degişti dünyam baharsız
Dahamı Geçmedi Bana Bu Öfken
Aldın aldın beni yerlere vudun
Dahamı yetmedi bana bu öfken
Zavallı gönlümü öksüz bıraktın
DAHAMI YETMEDİ EVET DEMEYE
Doğmadan ölürdü düşük hükümet
Her birinin ömrü iki ay yoktu
Peşinden darbeler zulümler çoktu
Dahamı yetmedi EVET demeye.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!