Zamansızdı, sen ben ve aşkımız
Soluğumuz havada şarkımız dilimizde
İçimizde bir yerlerde, bu kış gününde
Kömür ateşi kıvamında bir sıcaklıktı kalbimiz
Ve kuru yaprak gibiydi son aşkımız
Her gece sen girersin rüyalarıma
Her gece sen
Param parça olur uykularım
Karanlığın en koyulaştığı yerde
Kapının çalındığını duyarım
Açınca soğuk bir rüzgar çarpar yüzüme
Nasıl aldandık bunca zamandır
Nasıl inandık güzelliğine hayatın
Bize ne doğan güneşten!
Büyüyen buğdaydan, akan sudan bize ne!
Alabildiğine kederliyiz, yorgunuz
Bize dostluğu öğrettiniz
Dakikalar birbirini kovalarken
Şu geçen saatler,dakikalar ve saniyeler
Geçmese olmaz mı_?
Bugün mesela; hiç bitmese,
Hiç gitmesek,
Ayrılmasak,
Nasıl ki? Bir çocuk, annesini ararsa ağladığında
Nasıl ki? Denizler; tekneleri, martıları ararsa
Nasıl ki? Gökyüzü; ötüşen kuşlarını ararsa
Nasıl ki? Bir ağaç İlkbahardaki açan çiçeklerini ararsa
Ve nasıl ki? Bir insan yaşamak için oksijen ararsa
İşte bende öyle arıyorum seni
Şurada bir kapı olmalı
Senin ölümsüzlüğüne açılan
Bir kapı olmalı şurada
Bulabilsem...
Kollarım bütün gücüyle vuracağım
Er geç duyuracağım sana sesimi
Neden geldim bilmiyorum
Daha öncede söyledim
Hala bir rüyadayım sanki
Gözlerin bakmaktan sıra gelmiyor
Konuşmaya, sohbet etmeye..
Biliyorum güzelliğin yeraltı nehirlerine benzer
Biliyorum bir sır gibi güzelsin
Hani anlatılmaz duygular vardır
Hani şarkılar vardır
Sevip söyleyemediğimiz
Şiirler vardır unuttuğumuz
Hasret doludur geceler
Sen olmadan geçmiyor saatler
Karanlık şafaklarda gün sayarken
Seni düşünmeden olmuyor bebeğim.
Yanlızlık; Sensizlik vurur
Sessizlik çöktü gecelerimin
En tenha köşelerine
Ne olur gel, gitme diye
İnceden sesleniyorum, sensizliğe..
Çöktü karanlık, oldu yine akşam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!