Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Dünyayı kavramaya başladığımdan beri hep gezmek istedim. Ama insanlardan uzak olarak. Yalnız ve sessiz. Bazen başardım. Kendimi dağlara, tepelere vurdum. İnad ettim. Rezil kentlere yüksekten ve rezilliklerinin farkına varılmayacak bir açıyla baktım. Bu sebepten şiirlerim genelde eleştiri içerir. İnsanlarda görebildiğim yanlışlardı ekseri. Demiyorum ki bir tane iyi kimse olmadı hayatımda. Var var ama binde bir. Bunları da anlatmaya şiir kabiliyetim yetmedi. Küçükken hep bir macera romanı yazm ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!