Seni kundakçılıktan içeri almaları lazım
Benim ciğerimi yakıp enkazında tepindin
Katiller müebbet hapis cezası alırken
Sen bir insanın canından öte
Ruhunu alıyorken, dışarıda özgürsün
Adalet sadece zenginlere değil sana da işlemiyormuş
İnsanları, fikirleri, hayatı umursamak
Ne kadar anlamsız
Umursayarak kendine işkence etmek
Ne kadar lüzumsuz
Seni üzdüklerini bilerek değer vermek
Sırılsıklam oluyorken yağmurdan,
Yolunu gözlüyorum
Bizi anlatırken ağaçlara,
Bulutlar dayanamıyor ve
Yağmur damlaları döküyor;
Dört bir yana, göz yaşımı gör diye
Yalnızlıktan bitap düşüyor insan.
Aslında zor iş yalnızlık.
En yorucu iş belki de.
Ruhu yiyen bir,hastalık.
Çaresi kolay olsa keşke.
Eczaneden bir tutam dost istesem
Bilmezdim her nefeste batacağını
Bilmezdim gözümü kapatınca korkucağımı
Bilmezdim yalnızlığın sonum olacağını
Artık biliyorum, artık biliyorum...
Her şey değişti
Evler, giysiler
Ve daha bir çok şey
Ama bazı şeyler hep aynı
İnsanlar ve kalpleri
Uzaktan meleksin adeta
Kusursuz ve bi o kadar muhteşem
Hele ki ellerine dokunmak
En güçlüyüm diyordu insan adeta
Ama artık biliyorum ki
Meleklerin arasında şeytan gibi bir istisnasın sen de
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!