Delirmiş bu insanoğlu
Soğukken sıcağı, sıcakken soğuğu
Yalnızken kalabalığı sonra yeniden yalnızlığı
Her zaman zıttı ister
Eline geçtiğinde ise durmaz
Her sefer aynı hatayı yapar.
Kafama çuval geçirip göötürün beni
Öyle bir yere götürün ki
Huzuru bulayım,istediğim yapayım
Aslında bunları olmasa da olur
Sadece Özgür olayım
Kar benim için mucize
Dışarısı içime dönüyor adeta
Üşüyorum ama mutluyum
Kardan bir adamım var
Hayranlık duyuyorum ona
Çünkü eşlik ediyor yalnızlığıma
Unutmak ne kolay şey oysa
Bir kimseyi, bir günü, bir ömrü
Sadece zaman gerek onu unutmaya
Bir gün, bir yıl bazen de bir ömür
Hocam kalp bu
Tecrübe dinlemiyor,
Mantıklı düşünemiyor,
Bir kere kırıldı mı
Bir daha kaynayamıyor.
Ben mutluyum
Bu hayatta her şeyim var
Ailem, dinim, güneşim
Küçük görünenler yeter
Sadece isteyince
Bir düş gördüm
İçinde saf mutluluk
Ana konusu sen ve ben olan
Kibirle bakan dünya dolusu göz
Ve bana bakan dünyalar güzeli seni gördüm
Değil uyanmak düşe devam etmek istemedim
Orada bir yerde ahımız olucaktı
Ama çıkmadı bir türlü
Sanırım arkalarda tozlanmaya mahkum edildi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!