Ömer Ekinci Micingirt Şiirleri - Şair Öm ...

Ümitten ziyade düştü peşime
Endişe helezon ezelden beri
Keyfin yamacında hüznün işi ne
Beynimde dolaşır duygu çemberi

Dâva yürü diyor yüküm pek ağır

Kim kavuştu
Kim çeltikten çıkardı
Kim tanrılar icat etti
Huşu vapuruna kim öfke kustu

Ve kim heykeller dikti aşkların ortasına

Ar'a angarya der şaire kâhya
Sırtüstü devrilen çapkın sürtükler
Ayyaş sokakları neylesin ihyâ
Bu tür kahpelikler ruhu dürtükler

Zift keskin gözleri kirli sakal tam

Ziyâ her zaman görünmez dıştan
Görünen manalar görünse bile
Renklerin ateşi türlü nakıştan
Görmeden görünmek boşa nafile

Geriye dönüş yok tekrar tekrar yok

Yaşlı bir çınar gibiyim susuz kalan
Karanlıkta üşüyen
Dallarım çıtkırıldım
Alnından öptüğüm yağmur nerdesin

Dibimde namussuzlar

Sanıyorum
Sırtımda koca dağlar
“Ağlarsa anam ağlar”
Sanıyorum

Yanıyorum

Ağlama yaş döküp gözlerine yük
Fısıldayan köhne zamanlarda sus
Sükûtun ahengi tatlı bir ufuk
Şafağı inleten kemanlarda sus

Umut huzmeleri her gece çeşit

Seher coşkusuyla vakte bakmadan
Çile terkisinde zamana yürü
Sabrı kanaati aç bırakmadan
İzana irfana imana yürü

Sağında solunda çizilmiş vuzuh

Şu şiir bahçesinde ektiğim yürek sesi
Vâkti geçmiş mısralar beni hep benden alır
Zemheri sıcağında yalnızlıklar ertesi
Uzayıp giden gece büzülüp bende kalır

Duygunun lodosuyla ara ara eserim

Başlangıcı ölüm sağar her ayın
Yine bugün bana başka hâl oldu
Deyin deli pek muteber yapmayın
Acılarım azdı mısra bol oldu

Bize şiir yazdım bizden bihaber