Ömer Ekinci Micingirt Şiirleri - Şair Öm ...

Aşka şivan düştü derler ki sanat
İffet dudakları denklem uykusu
Zillet sokaklarda gülüşür heyhat
Flört gümbürtüsü namus duygusu

Kızanlar hicapsız sokaklarda çim

İçimde fırtına yer gök inledi
Naz akşamlarıydı gözlerin tül tül
Yorgunum bu günler gam perçinledi
Çağır kaygıları şiire dökül

Ruhum yıkıldıkça saklanıp sına

Sarsıntılar savuruyor bendimi
Şuur yoran sofralara sâkiyim
Bin yıl kayıp kaybetmişim kendimi
Vuslat varsa bin yıl daha çekiyim

Ne izan var ne mizan var ne de his

Yalanlar lahuti ne çok ilah var
Sorgu insan eti epey pahalı
Kutsiyet manila sus diyer kader
Konforu kadehler bizim ahali

Tevbe gerek çokça tevbe üstüne

Bin bir tını geliyor üful üful sesinden
Avuçlarım müstesnam uzat rengini bulsun
Serinliğe koşalım iffetin testisinden
O efsunlu sözlerin aksın içime dolsun

Söyle müstesnam hele Müslüman rüyaları

Huzur sevgi nefret birde tevazu
Tefekkür gerçeğin sessiz avazı
Bende ki yanışı fark edemedim
Çok şeyi idraktir belki bu mevzu

Ömrü ziyan ettim say sıralasın

Sevdalı gönlümle geldim kapına
Serkeşhane bakma öyle İstanbul
Meftunum muştuna kutsal tapuna
Derdin nedir susma söyle İstanbul

Ağlatma İstanbul piştim kavruldum

Hey benim buğulu sitemkâr yârim
Sevdanın sükûnu kaplamış seni
O zümrüt gözlerin içinde varım
Baktıkça sarıyor mahrem deseni

Her lahza tenhada hicaptan yana

Belki izâhatın zamanı geldi
Ulvi kavgaların közüdür Emrah
Dünyayı dolaştı Erciş’te kaldı
Önden gidenlerin izidir Emrah

Vahdet istikâmet asra astığı

Can yavrular lime lime
Açtığımız çığır bizim
Lânet olsun bu bilime
Hesabımız ağır bizim

Zina serbest feci gardaş