Ömer Dalman Şiirleri - Şair Ömer Dalman

Puromun her sönüşünde
iki şiir dizesi arasında
hay mikiyim anasını diye kaykılıp
çatık kaşlarla
küfrü basmanın tadı gibi var mı? ..

Dünün verdiği lanet iş stresiyle dönünce eve akşam,
sabahında yatakta herzamanki ben değil,
bir ceset yatıyordu...

Kalkamadım herzamanki saatimde.
saatimi defalarca 10'ar dakika ileri kurdum.

Şehrin karanlığı
işi-gücü hiç bitmez
benim aydınlığım, karanlığım gibi
sonu gelmez.

Bazen sessiz ve derinden

Ey düşüncesi kıt
imanı minimize
maddesi maksimumda patlamış
vicdanı enflasyonu bile aşmış
yüzleri yalancı gülüşlü Vampir Ev Sahipleri!

Ah zavallı memleketim
zavallı metropollerim benim ah!

Hadi geçelim en sosyetik ve korumalı olanlarını da
orta ayar sitelerimizde dolaşıyorum da
gözlerim açık,

Ohooooo!
Gelişen teknolojiyi,
bilişimi, erişimi, telekominikasyonu,
ıvırı-zıvırı
gerçek samimiyetle ve duygularla
karıştırmamak lazım bu kadar da...

Bilmem ki; o yazdığım müsvette bir 'şiir' mi?
bilmem ki; hatta kahve 'iyi' mi, 'kötü' mü?
yine bilmem ki; siz 'iyi' misiniz, ben, 'iyi' mi? ..
kim bilir ki tam olarak
ve gösterebilir mi 'rüzgar'ın varlığını?

Hadi lan!
yerim böyle işi aaa!

Kulaktan dolma öğütleri dinledik
gece daha deliksiz uyuyabilelim diye
2 dolu fincan melis çayı içtim;

'Kadere kafa tutmak her yiğindin işi degil bu...'
demiş Fatoş Kadın bir şiirim için.
'kafa tutarken' öyle bir kibardım, rahattım ki
bu açıdan bakmamıştım!
hatta kafa tuttuğumu bile bilmiyordum
sadece samimiydim!

Dedi ki zenci düşkünü:
'Mümkün değil seninle olamam bugün,
antrenmanım var! Mümkün değil! '

Dedim ki:
'Hay başlayacam senin verdiğin söze!