Sevilen seveni dert etmemeli
Aşkı sevilene yük etmemeli
Onu bir şeylere zorlamak olmaz
Ondan ne gelirse kabul etmeli
Aşkı bir yerlere götürmek yanlış
Aşkın götürdüğü yere gitmeli
Dolunay aydınlığı var gökte Ay yokken
Aşkın umuda kesmiş hali parlıyor yüzünde.
Ölüm sessizliğinde hayat doluyorum
Bir güzel mutluluk, bir tatlı huzur...
Geceye ışığın dokunmuş senin.
Bu gece şiir çaldı kapımı
Kişnemesi yıldırımları andıran bir atın süvarisi
Çağlar üstü bir kahraman kılığında.
Yalnızlığıma yoldaş
Günahıma paydaş
Bu gece şiir çaldı kapımı
Ne zaman yolum düşse bu şehre
Akciğerlerime çektiğim hava
Hücrelerime dolan sen oluyorsun.
Yürek yakan bir sevdanın enkazı,
Alev alev yanan hasret...
Duygularında sen varsın bu şehrin
Günahım, kusurum, suçum çok ama
Gelsem açar mısın gönül kapını.
Bunca yıldan sonra yüzüm yok ama
Gelsem açar mısın gönül kapını.
Benmişim divane, benmişim sarhoş.
Asırlar oldu sanki haber almadım
Ateşler içinde kıvranıyorum
İçim yanıyor yokluğunda
Kimselere seni soramıyorum
Adını söylersem
Dilim yanar diye korkuyorum.
Yalnızlığım...
Yetim gönlümün kadim dostu
Öksüz yüreğimin vefalı arkadaşı
Sürgün ömrümün sırdaşı.
Korkularımı örten
Gözyaşlarımı gizleyen.
Hangi dilde isim var şu biçare halime?
Eza mıdır, ceza mı, nedir doğru kelime?
Bu nedir ey sevgili, nedir bu yaşadığım?
Senin olduğun yerden bana esmiştir diye
Yolu sana uğramış, sana değmiştir diye
Sen var mıydın?
Sen gerçekten var mıydın?
Seslensem duyar mıydın?
Uyuyamadığım uykuda
Bitmeyen rüya mıydın?
Sen gerçekten var mıydın?
Gün batıyor kaşlarını çatınca
Bir tebessümünle tekrar doğuyor.
Yaz geliyor gözlerini açınca
Sen hüzünlenince hava soğuyor.
Hicran kol geziyor, ümit tükendi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!