bir dünya kurdum kendime
dört bir yanı kuşatılmış seninle
bir gözün güneştir her sabah yeni umutlarla doğan
diğeri dolunay her gece
yeşili sensin dünyamın, gülü sen
Hasret, özlem... ne diyeyim ben daha
Gözlerim yollara baktı bu gece
Anlamsız bir bekleyişti mutlaka
Gözyaşım içime aktı bu gece
Kimi bekliyordum, kim gelecekti
Doğduğun gün doğdum ben.
Seninle başladım nefes almaya.
Dünyaya gözlerimi seninle açtım.
Seni beklemiştim yıllarca,
Kalbim kapatmıştı kapılarını sonsuza dek.
Varlığından habersizdim.
Hiç bir şey seni sevmek kadar doldurmuyor yüreğimi
Seni düşünmeden geçmiyor hiç bir günüm
Ve hiç bir ışık ay yüzün kadar aydınlatmıyor içimdeki karanlığı
Hiç bir isim senin isminden güzel değil
Senin olmadığın hiç bir şeyin tadı yok
Senden başka umarım yok sevgilim
Herşeyden ümidi kestim bilesin
Dört harfli ismine odaklanmışım
Sana aşık, aşka dostum bilesin
Bir sevda ki anlatılmaz dil ile
Meselâları çıkardım hayatımdan
Hayalleri kovdum artık.
Sen oturdun gönül tahtıma
Bütün gerçekliğinle.
Kalabalıklarda münzevi,
Gidişine şiir yazmayacağım,
Gelişini anlatacağım hep,
Geldiğin günü yaşayacağım her gün.
Geldiğin günü doğum günüm saydım,
Her yıl aynı günü kutlayacağım.
Ve;
Yine geldi yokluğunun acısı
Uykuları haram ettim kendime
Bu gece uyumak istemiyorum
Sitem ettiğini duyar gibiyim
Seninleydim bu gece
Ya da sen benimleydin.
Bir zemheri ayazında
Sensizliğimi düşlerimle unutmaya çalışırken
Üşümüşlüğümü hayalinle ısıttım.
O anda;
Nur yüzünle doğdun yine ufkuma
Yay gibi gerilmiş kaşların gülüm
Bırak da dökülsün omuzlarına
Belik belik, tel tel saçların gülüm
Hangisini desem, bakışını mı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!