sensizliği yaşıyorken en acımasız haliyle,
yarıyorsun karanlığı ortasından,yıldırım gibi.
çıkıp geliyorsun ümitlerin tükendiği an.
bir ondörtlü olup dayanıyorsun sensizliğin şakağına,
patlıyorsun hiç tereddüt etmeden.
Sen kendini tanımadan yaşamış,
Farkına varmamışsın içindeki cevherin.
Haberin olmamış güzelliğinden,
Aşktan korkmuş,
Sevgi dolu yüreğinden kaçmışsın.
Bir gün çıkageldim ansızın
Bakışın cemre düşmesi yüreğime,
Gülüşün baharın gelişi.
Karanlığın tükenişi
..........gözlerin.
Varlığın bayram gönlüme,
Ummadığın anda karşına çıkıp
Ses etmeden dursam hatırlar mısın?
Dinmeyen hasretle yüzüne bakıp
“Kimim? ” diye sorsam hatırlar mısın?
Sevdalın vardı ya, kölen vardı ya
Bir bakışa meftun olmak ne demek?
Bilmek isteyene gözlerin yeter
Bir çift gözde hayat bulmak ne demek?
Bilmek isteyene gözlerin yeter.
Gece nasıl, gündüz nasıl oluyor?
Ne zaman baksan gözlerimin güldüğünü göreceksin.
İçimdeki yangından haberin olmayacak.
Yüreğimde top yekün bir şehrin yandığını,
Okyanusların yetersiz kaldığını söndürmeye
Üçüncü dereceden yanık kıvamında yaşadığımı bir kalp ağrısını
Bilmeyeceksin
Yoruldum
Gücüm tükendi
Feri söndü gözlerimin
Belli ki yoksun artık
Belli ki bir daha olmayacaksın
Tek başıma kaldım bu hikayede
Gelişin hayat verir, gidişin yakar beni
Bir sitemkâr bakışın, alt eder yıkar beni
Karanlık zindanlarda ölümüne bekletme
Tut elimden ışığa, güneşe çıkar beni
Sensiz içim yanarken, üşütemez kar beni
Bekliyor
Soğuk bir gecenin koynuna atmışlar da;
Yatakta büzülüp uyuyacakmış.
Hayallere dalmış, sıcacık umutlarla,
Sevgilinin ‘’gel’’ diyen sesini duyacakmış.
Bir bütünün iki yarısıyız
İnanmak istemesen de
Kaçmak istesen de bu gerçekten.
Uzaklaşmaya çalıştıkça yaklaşıyor,
Benden kaçtıkça bana geliyorsun.
Ya ben?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!