2007.DE LİER
Göz görmese,bel bükülse,diz çöksem
Sanılır mı gönül senden usanır
Aşım zehir olsa,her dem yaş döksem
Sanılır mı senden gönül usanır
Şu anda yalnızım, benimle onlar,
Ölünce onlardan beni almayın.
İlkin çoktan geçti gelense sonlar,
Gidince bu elden beni anmayın.
Üzülüp ağlaman bana arkamdan.
Öldü demeyin ki kurtuldum gamdan.
Boynumu büktürdün,başımı eğdin
Ardına bakmadan gittin vefasız
Sanmaki bunca yıl sevmeme değdin
Benim için öldün,bittin vefasız
Katlandım zülmüne aşk'a ınandım
Yıktın viran ettin gönül bağımı
Ey vefasız sen ki bana ne verdin
Talan ettin zirvelerim, dağımı
Ey vefasız sen ki bana ne verdin
Ömrümü yoluna harcadım bitti
Sanki bir el beni git gide gerer
Sanki bir ateş ki yakar canımı
İçimde isyan var ruhum derbed
Düşlerimde böldüm seni her bir parçan uzak bana
Hayalini sardım öptüm sıcaklığın tuzak bana
Ömrüm de bir seni sevdim,bir ömür feda ettim de
Dindirmedin göz yaşımı her saniyem azap bana
Seni buldum seni koydum kalbimde ki yerin ayrı
Kalk yerinden Sultanım kıpkızıl orta doğu
Yüz yıl sonra çıktı bak vehmiyin doğruluğu
Ne ameliyat masası ne doktor,ne hastane
Sineğin uçuşunu ediyorlar bahane
Nakış nakış işlenmişin içime
İlmek ilmek çözemiyom sultanım
Girmişin de hayatıma düşüme
Sensiz yazı yazamıyom sultanım
Sabah gün doğumu batana kadar
Sanırsın dünyanın altında kaldım
Zifiri karanlık çöktü üstüme
Sen yoksun bunaldım sensiz daraldım
Gece kabusların döktü üstüme
Sanırsın dünya da tek ben uykusuz
Kalpten arzuladığım bir emelin uğruna
Düşüncem berbat oldu delilerden beterim
Bir ateş ki yanıyor köz mü düşmüş bağrıma
Yaralı bir kuş gibi ıssızlar da öterim
Gülmek bana yasakmış kader koymaz gülemem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!