Hoyrattır bu akşamüstüler daima.
Gün saltanatıyla gitti mi bir defa
Yalnızlığımızla doldurup her yeri
Bir renk çığlığı içinde bahçemizden,
Bir el çıkarmaya başlar bohçamızdan
Lavanta çiçeği kokan kederleri;
Hoyrattır bu akşamüstüler daima.
Dalga dalga hücum edip pişmanlıklar
Unutuşun o tunç kapısını zorlar
Ve ruh, atılan oklarla delik deşik;
İşte, doğduğun eski evdesin birden
Yolunu gözlüyor lamba ve merdiven,
Susmuş ninnilerle gıcırdıyor beşik
Ve cümle yitikler, mağlûplar, mahzunlar...
Söylenmemiş aşkın güzelli
..........
..........
Kayıt Tarihi : 16.12.2000 03:55:00
Şiiri Değerlendir
© Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık
Ama Dıranas şiirindeki ve elbette Türk şiirindeki hem odak hem zirve noktalarından birisidir Olvido.
İnsan ruhunun çöküşü üzerine kırgınlıklarla örülü esasen destansı bir şiirdir bence.
Olağanüstü metaforlarla bezeli...
Sinematografik tadlar da içeren şiirsel bir hayat muhasebesi...
Pişmanlıklarla sızlayan bir kalbin bir büyük unutuşa sığınma isteği...
Mümkün mü?..
Ne şanslıyız aslında böylesi şairlerin gelip geçtiği bir coğrafyada olmakla...
Ve Güneş sistemimizde bir misket oyunu
Sabah bir misket hop akşam oldu
İşte unutuş bir oyun yengiyi ve yenilgiyi
Var mısın bir el daha dizilsin günler
TÜM YORUMLAR (59)