Oluyoruz Şiiri - Erol Dal

Binalar yapıyoruz göklere inat.
İçine de hücreler
Kilitler takıyoruz kapımıza,
İçten içe;
Kapana, kapanıyoruz…

Yollar yapıyoruz pusula yönünde.
Kimimiz yukarı, kimimiz de telaşla,
Koşuyoruz koşuyoruz…

İşler yapıyoruz zamana karşı.
İşlediğimiz işler bitmiyor da
Bizler;
Tükeniyoruz tükeniyoruz…

Aşklar yapıyoruz yağmurlu havalarda
Yanıyoruz, deliriyoruz,sarsılıyoruz.
Her düşen damlada sağanak altında,
Biraz daha;
Eriyoruz eriyoruz…

İhanetler yapıyoruz karşı kıyılarda
Nehirleri barajları tutuyoruz.
Toprak ve biz bir başına;
Kuruyoruz kuruyoruz…

Şiirler yapıyoruz.
Şiirlerden güfteler çınlıyor mahzen loşluklarında.
Sıkışan umutlar saçılıyor geceye şişeden;
Soluyoruz soluyoruz…

Yaşamlar yapıyoruz
Az olanlar göğe doğru binalarda içten kilitliyor kapıyı.
Çoğumuz da yıldızların altında bir başına;
Üşüyoruz üşüyoruz…

Sonlar yapıyoruz sonra.
Hazan rüzgârlarında arıyoruz başlangıcı
Anılar ile kalıyoruz yapayalnız;
Korkuyoruz korkuyoruz…

Zaman bitiyor da sonunda!
Ağlıyoruz, utanıyoruz;
Susuyoruz…