Ölüyorum Şiiri - Ozan Özel

sırtımda ağır bir yük
çıkıyorum yokuşlardan
çukurlar, engeller
taşlar, çakıllar
yürüyorum
ardıma bakmadan

gidiyorum…
gittikçe ağırlaşıyor yüküm
dizlerim titriyor yorgunluktan
olsun
durmak yok, dinlenmek yok
gideceğim yere varmadan

sabah oluyor, akşam oluyor
kar-yağmur yağıyor
güneş açıyor
yükümün üstüne yükler biniyor

çok yorgunum
acılar içinde bedenim
yere daha bir yaklaşıyor
sırtım ve belim
sanki tek başımayım
kimseler görmüyor ve bilmiyor

imdat
diye haykıramadan
eziliyorum
ölüyorum…