Kalbimden bir parca söküldü,damarlarımda patlarcasına
Suskunluguma mahkum oldum,hissetmiyorum bedenimi
Yoksa ölüyomuyum?
Bogazımdan cıkmak için cırpınan nefesiminin bittigi yerdeyim.
Mahkum oldugum ruhumun, gardiyanının pençesindeyim.
Dur demeye gücüm yok
Hani cırpınırsında yinede batarsın ya dibe,işte öyle bişey.
Yoksa ölüyomuyum?
Kurtuluşu yok
Kacışı yok
Evet bu ölümün eli
Bu ölümün gücü..
Bedenimi al götür,göm vuslatın topragına.
Bu ölüm yok olmak olsun
Bu ölüm tükenmek olsun
Bu ölüm duymamak,görmemek,özlememek olsun.
Ne olur bedenimi göm topragına
Rumumu yok say
At ucurumdan,bütün hissleri cakılsın sonsuzluga
İşte al o zaman işe yaramaz bedenimi ebediyetine.
Ama ne olur yaşatarak alma ruhumu mahkumiyetine..
Kayıt Tarihi : 8.4.2011 11:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nihal Aksu Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/08/oluyomuyum-yoksa.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!