Oluş Şiiri - Ozan Hakan Doğan

Önce sessizdi
sonra sesler
canlılığın sesleri
gelişti, gelişiyordu.

Bir süreç
bir akış, akıntı oluyor
sonra o da bi şelale
varlığını hissettiren
varlığını duyulan
o taşları yontuyor
kendini kanıtlıyor
kendini varediyor
ve bir oluş başlıyor.

Sesi duyulan bir şelale oluyor
farklı bi şelale
ve o hep yalnız akar
kendi kendinin oluşudur bu
ama o akar, ilerler.

Şelale bir başka şelale ile buluşur
şelale için yeni bir duygudur bu
akıntısı hızlanır ama yumuşar
başka bir oluştur bu.

Bir bağımsız oluş
ve diğer bir bağımsız oluş
artık yalnız değiller
bir kanıtları var
oluşun bir belirtisi var
birbiri için varlar
olmak için yeterli.