Ölürken Gülmek! Şiiri - Ali Koç Elegeçmez

• 

  Leman Subaşı

  
  Doğmak; biz istemeden tanımak bu dünyayı
  Ölmek; aynı duyguyla terketmek Adana’yı! !
  ..
  Ölümlerde nüanslar elbette ki bulunur
  Örneğin, bazı zatlar yola çabuk koyulur
  Ama ikisinde de, mutlak gözyaşı olur
  Doğmak ile ölmenin ortak noktası budur! !
  ………………*………...
  Doğumda; doğan ağlar, ölümdeyse kalanlar
  Yani dünyada yaşam, ağlamaktır kardaşlar.
  Bir ölüyü gülerken gören var mıdır bilmem
  Ölüler hiçbir zaman gülmezler arkadaşlar.
  .......................*……..
  Demek ki bu yaşamda sürekli gözyaşı var
  Havası mı suyu mu, bize veriyor zarar! !
  İşte tam da burada küçük bir yanlışlık var! !
  Yanlışı düzeltmemek ölene olmuyor kar.
  .......................*………..
  Bence artık bu işe el atmalı, vakit dar
  Mevlana’nın suyundan içmekte çok yarar var.
  Hiç olmazsa ölmeyi, düğün günü yapalım
  Ölmek, yeniden doğmak değil mi arkadaşlar!
  ……………..*…………
  Riya, kin ve gıybetin kuyusunu kazalım
  Bütün farklılıklara hoşgörüyle bakalım
  Kalpleri, var olmanın şükrü ile yıkarken
  Bizi; kurta, kaplana, çakallara benzeten
  Bencillik duygusunun kökünü kazıyalım
  ……………..*………
  Bebeleri, dünyaya sevgiyle doğurtalım!
  Severek, hoşgörüyle, saygıyla yaşatalım
  Öyle mutlu olsun ki dünyayı terkedenler
  Her ölenin gününü, doğum günü yapalım.
  …………….*……….
  Hadi gelin şairce bu denklemi çözelim!
  Mevlana’nın yolundan birer birer geçelim
  Sevgi, saygı, hoşgörü, paylaşma beşiğinde
  Yalnız yaşarken değil, ölürken de gülelim!
  
  
  Sizi tebrik ediyorum arkadaşım..
  Ne güzel yazmışsınız..
  Yüreğinize sağlık olsun..
  
  Leman Subaşı
  
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)