Yaşadık mı? Öldük mü?
İçimizi öldürdük mü?
Yaşayan bedenler içine
Ölmeden gömüldük mü?
Kaçınılmaz sonudur beşerin
"Ölüm" diye ses verdiğin
Senin yaşamayan halin.
Ölme ihtimali olsaydı ölümün;
Bir yaşamak kalırdı biteviye...
Oysa adem, âdemi eder terbiye
Bir can kaç kez ölebilir, söyle!
Adem: Yokluk
Âdem: İnsan
15.06.2019/ 09.03.2020
Kayıt Tarihi : 9.3.2020 10:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölmeden gömüldük mü
Anlam içinde anlam
Tebrikler sayın şaire
Yaş Kemal’e vardıkça
Can arsızı olduk.
Kim bilir kaç kişiye vurulduk
Aynı bedende yok olduk
Sevgi ve saygılar...
Güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim Emrah Bey.
Selam ve saygılarımla.
Çok teşekkür ederim Emel hn.
Ölmeden gömüldük mü?
sözlerine binaen..
asabi bir kriz çalar kapını
başucunda penceren
çift demirli prangalı...
çırpınır uçamazsın
bir kuş gibi yaralı..
tam da el çekecekken canından
ebruli bir ses duyarsın
çığlığına katılıp seninle ağlayan...
" yitirme sen aklını kendini tut,
acıları sar kundağa beşikte uyut
bal damlasın dilinden
düşmesin yüzün
kucaklasın seni kırlar
bir yoldaş olsun
her an çekip gidecek olsa da
gökteki yıldız
karartma geceleri
biz hep buradayız"...
Sevgiler güzel yüreğine...
Kelimeleri Ebruli şairem,
Boyarsın her yanı renklerince.
Yer ve gök misali zeminde
Yeşil, bir damlayla çoğalır mavilerde
Siyaha yer yok teknemizde...
Güzel eşliğin için çok teşekkür ederim, Ebruli şairem.
Selam ve sevgilerimle...
Aldanmış mi yoksa her şey asılsız gölgelere
Çok güzeldi Hulyacim.Sevgilerimle
Güzel yorumun için teşekkür ederim, Fepiberg Leylü Nehar :))
Yetişemiyorum adlarına, acaba sizde biraz İspanyolluk olabilir mi?
Selam ve sevgilerimle..
Çok teşekkür ederim, İbrahim Bey.
TÜM YORUMLAR (9)