Rüzgarın peşi sıra sürüklenen sessizlik,
Kuşların kanat çırpışlarına takılan umutlar…
Mahşeri bekler yürekler, hesaplaşmak için.
Gelmeyen…! Beklenen…! Gözlenen ufuklar…
“Olur ya” diye başlardı, umutları tazelemek için.
Bir balıkçı kulübesinde beklenirdi sabah;
Dönen kayıkların ağlarına esir olan gözler,
Dinmeyen… Eksilmeyen… Çaresiz, tuhaf…
Sessizlik, sensizliğe karışır; çağları dolaşırdı.
Bir çoban kavalında musikiye karışır bulutlar…
Yok olur anlamlar, anlamalar… Sükût…
Ve yeniden dirilir, filizlenir tomurcuklar.
Uzak bir ezanla uyanır içimizdeki kırgın şehir.
Aynaların aksinde görünmez olmuş nidalar…
Bir yol bulup çıkmışsın uçurumun kenarına;
Susuz…! Yolsuz…! Derin vahalar…
29/07/2025 Gelendost
Kayıt Tarihi : 7.8.2025 08:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!