OLuR MU…? Şiiri - Mustafa Yaralı

Bela istekle başlar, ihtirasla çoğalır,
Nefisleri azgınlık, arzu şehvet uyarır.
Doğrular olmasaydı, yalanlar var olur mu?
Eğri yaydan düzgün hedefine tam varır.

Ne gelse başımıza, bilinçsiz davettendir,
Musibetin birçoğu gereksiz hacettendir.
Yokluk dükkânında talanlar var olur mu?
Yağmacıya yol vermek en kötü adettendir.

Beklentinin cevabı, nasılda niçin-dedir,
Sorular sorularla, karmaşa içindedir.
Varlığımız olmasa, çalanlar var olur mu?
Bir tek gönül avcısı, bin hırsızdan zindedir.

Yersiz talep duygusu akılı bulandırır,
Bir gizli zincir takıp peşinde dolandırır.
Sürüklenip giderken, kalanlar var olur mu?
Bu ne biçim talep ki, ağızlar sulandırır.

Cüzi aklın afeti vehim ile zandandır,
Bilmeli ki tüm dertler, keder ile gamdandır.
Felaketi görerek, dalanlar var olur mu?
Acılar nefsimizden, selametler candandır.

Aşk ile yıldızlaşır, insanın gönül tahtı,
Anı anda bulanın, aydan aydındır bahtı.
Her varını güneşe, salanlar var olur mu?
Varına kıymayanın, kararır cümle sathı.

Çıktı fena mülkünden, bakiye çarptı yürek,
Gittim can pazarına, canlar ki kürek kürek,
Yaralıya her can bir, alanlar var olur mu?
Çekilen çile kutsal, ölüm ölümsüz gerek.

15.05.2010…….Mustafa YARALI