Ölümden çetin Şiiri - Mustafa Yaralı

Gönüllü, gönülsüz, iyilik yapan,
Karşında diklenip durur diyorlar.
Her çeşit muhannet silahı kapan,
Seni can evinden vurur diyorlar.

Alacağı olan her zaman haklı,
Art arda sıralar öğüdü aklı,
Mimikler, ses tonu, üslubu farklı,
Sözlerle kalbini burur diyorlar.

Günde on beş defa arar sorarlar,
Makamına varsan az mı yorarlar,
Cingi taşlar atıp baş göz yararlar,
Sitem etmek için, buyur diyorlar.

Düşünmeden çıkar, öfke anidir,
Hakaret şiddetli, hiddet ganidir,
Karşılık vermeye edep manidir,
Üstelik utanca gurur diyorlar.

Karışıp gidiyor, dostluk düşmanlık,
Gönül yapmak zordur, yıkmak bir anlık,
“Bir daha’ya” engel bütün pişmanlık,
Verirsem ellerim, kurur diyorlar.

Ağzını açtırmaz, sözün kâr etmez,
Borcun ödense de gıybeti bitmez,
Önüne gelene anlatmak yetmez,
Git de başkasına duyur diyorlar,

Çelişkiler sağlam, ilişki sakat,
Muhannet insanda bırakmaz takat,
Kimse ben kötüyüm, demiyor fakat
Eden belasını, bulur diyorlar.

Yaralı, bu yara, az gelir sana,
Yüreğin kaldırır, alışkın kana,
Mutluluk, saadet, huzurdan yana,
Kardeşim neyine, sürur diyorlar.

25.08.2011…Mustafa YARALI