Sessiz olabiliyorum yaşamın tesadüfleriyle, sessizliğime de düşündüm sevgi içtenliğimde. Trafiğin yoğun olduğu bu yüzyılın emeklenmesinde aklıma gelen oldu, Trafik suçu için yazılan para cezasının (Almancası Strafzettel) yerine halk dilinde (Almancada knöllchen deniliyor, türkçesine de ben avuççuk demeyi seçtim) knölşen, yani avuççuk, blatt (sayfa) yerine blaettchen (sayfacık) denildiği gibi, bir kelimeye cik-, cık eki benzerliğinde gelincik, dölcük gibi sevecenlik, sevimlilik anlatıyor yani. Knol yumak demektir türkçede. Bu knoll ama, yani bu yumak avuç içinde yumak haline sıkılarak bir top şekline getirilmiş kağıt diye anlaşılıyor. Ben burada anlamını vurgulayan bir ifadeye kavuşturmak amacıyla avuççuk terimini seçtim, knölşen (knöllchen) de yumakcık, yani avuççuk oluyor. Yani knol avuç olursa, knölşen de avuççuck demek olur diye bir düşünceden kaynağını vurgulamak istedim sadece….
Genişlemek diye anlamlarsam Ausdehnung terimini ‘bugün mavi yapıyorum’ deyişin nereden geldiği anlatılmaya kullanılacaktır elbette. Anladığım kadarıyla bir zamanlar renklendirme el ile yapılıyordu, fabrikasyon değildi. O zamanlar bir renk varmış, boyama esnasında çok kötü kokuyormuş: Mavi renk. O kötü kokusundan dolayı köylerini terk etmiş yerliler ve mavi yapmışlar. İçki içmek için ayrılan bu zaman, yerlinin köyünü terk edişi diye tanımlanmış. Koku da bu aynı neden. Sarhoş olmaya gidiyorum denilmiyor da, mavi yapacağım denilmesi bu yüzden. Küresel krizin sanki 23.ncü maddesine bir aday olur gibiliğe… Lehçelerden genleşen dil bilim dünyası hayali midir acaba?
Burada kurnazlıklar gizleniyor. Burada gizlilikler yatıyor. Sessizce ve çaktırmadan sevginin, sevilmeye alet edilirliğe araç oluyor sapkınlık anlatımıyla bir taraftan. Diğer taraftan, halka acı, hüzün, keder, korku veren şeyleri halkın kendisi mi üretiyor, niye halk dili deniliyor kimi deyimlere diye düşünmeyi mi zorluyor?
Hep solar Türkiye’mde, vahşet dikenleriyle insan varlığı olarak
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta