28.11.1998 İstanbul/Beşiktaş
Ben ki çaresiz ve tutsağım.
Ben ki her gün ölen,
Ölüp ölüp dirilenim.
Daha kaç kez ölürüm?
Daha kaç bahar görürüm?
Kim bilir?
Her fırtınada bana düşer yıldırım.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta