28.11.1998 İstanbul/Beşiktaş
Ben ki çaresiz ve tutsağım.
Ben ki her gün ölen,
Ölüp ölüp dirilenim.
Daha kaç kez ölürüm?
Daha kaç bahar görürüm?
Kim bilir?
Her fırtınada bana düşer yıldırım.
Beni vurur her kör kurşun.
Her elveda bana söylenir.
Ben kururum yazları.
Benim dallarım kırılır.
Ben taşırım sırtımda hayatı.
En çok benim belim bükülür.
Takılıp düşerim yerlere.
Beni çiğner her nasırlı ayak.
Parmaklıklar beni hapseder,
Her kapı benim yüzüme kapanır.
Karlar en çok beni örter.
Ben kalırım kar altında.
Ben yaşarım fütursuzca,
Ölür gibi ölmeden...
Kayıt Tarihi : 27.5.2021 22:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Barış Can Bıyıklı](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/05/27/olur-gibi-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!