yolda kendi kendine konuşan birini gördüğünüzde lütfen saygı gösterin.
kapanmaz yaraları vardır onun.
hele bir de mevsim "eylül" ise.
ben bu aralar kaldırım boylarınca, kendi kendime çok konuşmaya başladım. en çok'ta acıyan bakışlarınızdan fark ediyorum bunu.yarım bir suskunlukla mühürlüyorum isyanın kapısını çalan sözlerimi.
oysa ben sizi de gördüm bayım ve sizi bayan.
aynı yerden vurulmuştunuz kanıyordunuz açık yaralarla dolaşıyordunuz eylülde.
ben size öyle bakmamıştım oysa
ben bir de bütün müzikleri yüksek sesle dinlemeye başladım. yoksa başka sesler duyuyorum.
çürümüş nefesiyle geçmişin öykülerini fısıldayan sesler duyuyorum.kirli bir siyahın berisinde yükseltiyorum sesleri. bağıra bağıra anlatıyorum; kaçamadığım için yaktığım ormanın ortasında kalan çocukluğumu.
siz neden cinnet geçirmiyorsunuz ?
ben bir de artık yaşayanlardan çok mezarları ziyaret ettiğimi farkettim.
gri soğuk bir yalnızlığı okşamak; irinli gözlerinize bakmaktan çok daha güzel.
hadi ölün artık.
ziyaret etmeyeceğim bir mezar olsun istiyorum
yalnızlığın keskin dişlerine yatırdığın
küflü umutların sevecenliğinde beklediğin
şafağın kızıllığında yum gözlerini
VE ÖLÜNÜZ LÜTFEN
hiç beceremediğiniz gaydalı bir ıslıkla
yolculayacağım
bana bir rüzgar lazım
ufak bir tepe
düşlerim ve kalbimin külleri
derin bir sessizlik biriktiriyor gözlerimde
ufak bir tepede
bana bir rüzgar lazım şimdi
derin sessizliğim üzgün bir hikayeyi emzirerek
güzel bir cinneti büyütüyor
çirkin merhametinizi de alın
ve size benzeyen ne varsa
ben birazdan yeniden döneceğim
lütfen ölmüş olun...
Ahmet Kırmızı
Kayıt Tarihi : 14.4.2020 14:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Kırmızı](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/14/olunuz-lutfen.jpg)
eleklerden geçmiş bir yağmur
acı görmemiş nar ağacı
Yürürken kendi kendine konuşanlardanım. Kendine gülenlerden.
Kutlarım değerli şair.
herkes bir şey oldu
ben olamadım
anne ben bilemedim
yasalar varmış
ben öğrenemedim
anne ben seçemedim
oyunlar oynandı
ben kazanamadım
anne ben bulamadım
inecek duraklar vardı
ben duramadım
anne ben kaçamadım
yaşamak güzeldi
ben saklanamadım
Anne''
Yeni Türkü'nün otuz yıllık şarkısı; ''Anne''...Şiir, bana bu şarkıyı anımsattı.Sokaklarda ,kendi halinde,mutlu mesut,hayatın tam ortasında görünümleri ve doğallıklarıyla gülüşe konuşa yanından yöresinden akan insanlara bakıp bu şarkıyla kendini bıçaklayan genç bir kızı...
Hırsızlara değil elbet...Oyunun kuralını bir türlü beceremeyenlere,hatta ortada bir ''oyun'' döndüğünün dahi farkında olmayan zırhsızlara, sâfiyânelere gelsin o zaman bu şiir .
Şairin dediği gibi;
''ben birazdan yeniden döneceğim
lütfen ölmüş olun...''
Zira...
''Mezarlarınıza Tüküreceğim'' ! (-Boris Vian-)
Saygımla Sayın Şair.
ve size benzeyen ne varsa... tebrikler
burada tam da oturmuş
hele eylül ise zaten başlı başına bela
imgeler
tarz
çok güzeldi
selam ile
tebrikler
Hissiyatı bu kadar derin şiirinizi ve kaleminizi kutlarım.
TÜM YORUMLAR (6)