Annemin gülüşlerinde gördüm keder gizlemeyi
Yoklukta var olmanın kadınlık hünerini
Ateşe su,öfkeye duvar olmayı.
Annemin susmalarında duydum isyan çığlıklarını
O susuşlar ki yürek çatlatan...
Bekleyiş zamanı zamansız çoğalan.
Annemin yetimliğinde büyüttüm çocukluğumu
Taş atana ekmek atmak sorumluluk
Ekilenin biçildiği hak hukuktu.
Annemin yokluğunda yürüdüm özleneceğime
Şefkati,bereketi böldükçe çoğalttık.
Gördüğünü yapmasın mı çocuklarım!
Annesinin kızı,olunmuyor artık!
7 Mart 2017
Gülden IşıkKayıt Tarihi : 1.10.2019 22:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!