ÖLÜNCE OMUZDA TAŞIYAN ÇOK OLUR.
Hayatta iken, dostuna sarılmak lazım,
Ölünce tabutuna sarılan çok olur,
Muhtaç iken, uzatılan eli tutmak lazım,
Ölünce omuzda taşıyan çok olur.
Yaşarken kıymetini bilmek lazım,
Ağlayanın gözyaşını silmek lazım,
Sessiz çığlıkları duymak lazım.
Gül hatırını sual edip sormak lazım,
Varın söyleyin vefasız o yâre,
Yazsın bana iki satır varakpare,
Dost, derdime olsun artık çare,
Arkadan çok söylenir ciğerpare,
Yaşarken duyun babanın sesini,
Beklemeyin garipçe ölmesini,
Pişmanlığın görmedim böylesini,
Neye yarar verirken son nefesini,
Has bahçemde dikensiz gül olmaz,
Seherde ötmeyen bülbül olmaz,
Doğruları söylemeyen dil olmaz,
Babayı sevmeyenlerde akıl olmaz.
Kul Ömer, dostla düşman birbirine karışır,
Dost düştüğünde elinden tutmak yaraşır,
Hayat ne garip, ölünce tutmayan eller,
Bu kez tabutundan tutmak için yarışır.
22.07.2018 Ömer KILIÇ
Kayıt Tarihi : 22.7.2018 11:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Dede Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/22/olunce-omuzda-tasiyan-cok-olur.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!