boş karanlıklarda gölgeni aradım hep
yüzünü ellerimin içinde avuçlarımda hissettim çoğu an
göz yaşlarım sel olup aktı hep ardından
hiç bir zaman utanmadım uğruna ağlamaktan
karanlıklarda etrafıma ışık saçardın benim
bana yaşama isteği acılara katlanabilme gücü verirdin
hüzünler bile bir başka çekelirdi senin yanında
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta