Ölümün Zannı Şiiri - Rumeysa Sakarya

Herkesin uzak sandığı mıydı ölüm?
Yoksa ensesinde hissettiği bir gerçek mi?
Selâ duyunca durup düşündüğü müydü?
Yeşil beze sarılı tabuta attığı bakış mı?
Ne ifade ediyordu ki ölüm insan için.
Sonsuz bir yok oluş desek, fazla sıradandı.
Işıklar içinde bir uyku desek, bu kadar kolay olamazdı.
Rahata kavuşmak desek, hatalarla dolu yaşamların ardından rahatlıktan söz edilmezdi.
Camiinin önünden geçerken cenaze namazı görünce içinden geçirdiği miydi,
Cânı annesi ölünce hissettiği miydi?
İkisi de ölümdü aslında, ama o kadar farklıydı ki düşündürdükleri.
Gidenin arkasından hayatına nasıl devam edeceğini mi düşünmeliydi,
Yoksa onun nasıl hesap vereceğini mi?
Ölüm neydi?
Hep başkalarının başına gelir sanılan bir hastalık mı,
Evladının yanıbaşında duran solunum makinası mı?
Çok şeydi belki de,
İnsan sadece düşünmeli ve anlamalıydı.
Bu dünyanın boşluğunu unutmamalıydı.