Ölümün Sesi Şiiri - Tunahan Hapak

Tek kurşun yükselse çenemden arşa,
Sanki tüm dertlerim bitecek gibi.
Delip geçse beynimi baştan başa,
Sanki ruhum dirilecekmiş gibi.

Üç beş tıkırtı geldi taşlı yoldan.
Gölgeler,ölümü bekler sokakta.
Bastı odamı cüceler üç koldan.
Bir hayal,üç beş damla ter şakakta.

Hayat güzel,mezarlar dile geldi,
Soğuk,mis kokulu yataklarında.
Genç adam ölümden nefes dilendi,
Hayatın en güzel zamanlarında.

Ölüm bir deveran,bir çemberli yol.
İşte duyulur bir hakiki sadâ.
Ölümün sesi her insanda kol kol
Hayat güzel,olsa da olmasa da.