Ölümün Rengi; Siyah Şiiri - Yorumlar

Hüseyin Sultanoğlu
5

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

İsa'nın çarmıhtaki gülüşüne eş bir gülüşle uyandım,on bir eylül sabahı
Düşümde dönüşü olmayan karanlık yollar,gözlerimde ise yarını olmayan annem
Eylülün on biriydi ve kimsesizliğimin ilk günüydü

Üşüyordum ölümü simgeleyen gözlerinde,
Kaybolmuş bir halde buluyordum kendimi gözbebeklerinde
Sen ise çaresizliğe kapılırcasına bıraktın beni, on yedi yaşımın sonbaharında

Tamamını Oku
  • Nihan Gamsız
    Nihan Gamsız 02.09.2004 - 15:46

    sevdiğini kaybetmiş bir insanın duygularına ne kadar iyi tercuman olmuşsunuz.kendi ölümümü düşündürdü bana.kaçınılmaz bir gerçek olan ölüm bir kez daha bu ifadelerle farkettirdi kendini.şiiri okurken gördüğüm siyaha çalan gözlerde ise korku değil sonsuz bir huzur ve şefkat vadı.
    başarılarınızın devamını diliyorum.

    Cevap Yaz
  • Özhan Hakan
    Özhan Hakan 28.07.2004 - 20:32

    Ölüm en çok bende sınadı kendini.Hangi coğrafyada olursa olsun en çok beni acıttı ölüm...Hani diyor ya şair ; yaşamak,hızlı bir ölme biçimidir...Doğduğumuz anda ölmeye başlarız ve bedensel ölüm ruhsal ölümden daha acı değildir aslında...Son zamanlarda okuduğum en etkileyici şiirdi.Yüreğine ve kalemine sağlık sevgili Hüseyin...Aramıza hoş geldin...
    Kalemin Dostluğuyla
    Özhan Hakan

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta