1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Bir umut bir yakarıştı seni sevmek
ibadet kadar kutsal, bir çiçek kadar özeldin
azrail gölgemi takip ediyor yokluğunda
sanki gölgem kadar benim
özel günler seninle doğardı güneş
seninle batardı geceleri, şehvetin koynunda
yüreğim buz tutuyor şimdi,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
bu kadar mı derin anlatılır duygular üstat...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta