Ölüm geldiğinde, elinde ne varsa alır.
Malların, evin, araban, eş ve çocukların.
Ölüm alamadığı, en güzel şey nedir?
İbadetin, yetim için gönlünde duyduğun,
Yardım hissi, acıları duyman, iyilik yapman,
İyi olman, iyilikte ilk saflarda, olman,
Bunları senin elinden hiç kimse alamaz ve bunlar seni,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta