Ölümün Eceli Şiiri - Lütfi Avci

Ölümcül duygularımın lügatısın Amara.
Katlime fermanım.
Sonbahara tuttuğun yüreğim,
Usul usul yaprak döküp,
Kayıp bir meçhule meylediyor.

Dökülen yapraklarımın adısın Amara.
Bağrımda yeşerttiğim gonca güllerim,
Gönül çölümde serap,
Sevdamın çorağısın Amara.

Dağ başlarına uğramayan baharım,
Sevgilinin dudağındaki alevli öpüş,
Yüreğimin hârı
Sen, ölümün öbür adısın Amara.

Bir kurşunun sessizliği içerisindeyim.
Sessizliğimin bittiği yerde, ölüm.
Ben, yüreğin sessiz sevgisiyim.
Bir kurşun sessizliği içerisinde,
Senin koynunda, ölümün ta kendisiyim.

Bekle beni Amara,
Bir kurşunla çıkar gelirim.
Ve beklemediğim bir anda sen...
Çünkü sen,
Ölümün dahi, ecelisin Amara...