Ölüm hala ölmedi.
Kabir kapısını kapatan olmalıydı
Soğuk ve nemli bir esintiydi sanki
Ölümün keşif kolları olan hastalıklar
Hatta askeri müfrezeler vardı
Müsibetler ve beliyyeler için..
Kalbe doğru yönelmişlerdi
Müsait miydi diye yoklamışlardı gizlice
Durdurmak mümkündü atışlarını
Bir tek nefes ne ileri ve de ne geri
Çırpınmaya bile vakit olmayacaktı.
Neden öldürülmemişti ölüm
Ölümsüzlüğe giden
Başlangıç veya bir bitiş miydi, neydi?
Ama bitmemeliydi
Sevdiklerimizden ebediyen ayrılmak
Yok olmak bir daha görüşmemek
Çok acı bir şeydi bu..
Yoksa sadece bir finiş çizgisi miydi
Söylenenler doğru muydu dersiniz
Ya doğruysa diye endişeler de vardı
Bitmeyen bir saadet
Bitmeyen bir azap
Ya doğruysa..!!?
Bu endişe bizi bu sona hazırlamalıydı..
Akıl ve kalp beraberliğinde..
10.01.2024
Kayıt Tarihi : 10.1.2024 13:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölmek vuslattır insana bir de unutmak...
İnsan gibi yaşayana ölmek uyanmaktır.
Kutlarım azizim. Varolun
Ölmek vuslattır insana bir de unutmak...
İnsan gibi yaşayana ölmek uyanmaktır.
Kutlarım azizim. Varolun
Soğuk ve nemli bir esintiydi sanki
Ölümün keşif kolları olan hastalıklar
Hatta askeri müfrezeler vardı
Şiirinizi
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
Ölüm sevgiliye vuslattır.
Her nefis ölümü tadacaktır.
Kutlarım Üstadım
Değerli kaleminizden nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız.
Selam ve saygılarımla..
TÜM YORUMLAR (8)