...
ölüme ramak kala sevdim ya da sevgiye hep çeyrek kala
belki de kendime geç kaldığımı anlamadım hala
hep sen geliyorsun işte aklıma
ne yapsam nafiledir çıkmak için sonu gelmez sabahlara
sabahlar hep yarında mı ya da hep bi gün ışığı uzağında mı
denizaşırı sevmelerim vardır benim tüm sevmeleri kıskandırırcasına
sevgi dediğin var olmaya çalışmaktır yok olmuşcasına
ve gün belirir güler sahte olan gönüllere
keşke gönüller gerçek olsaydı da güneşin tebessümü sahte olabilseydi..
ol demekle olmuyor
belki de olduğunla olmuyor
ya da yanında olduğun içine şems misali doğmuyor
kimisi en zifiri gecelerde en parlak gündüzü yaşar
kimisi ise güneşsiz geçmeyen gününde güneşi aramaya çıkar
demem o ki kimseyi sen diyebilecek kadar sevmeyin
çünkü sizi herkes sever.
(Hissiz Adam)
Behcet DikelKayıt Tarihi : 24.4.2015 16:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!