Hastamizin ölümünün ertesi günü bir buket beyaz gülle esini ziyarete gittik. Adamin acidan beli
bükülmüs, dudaklari morarmis, beti benzi gitmis gibi olmasina karsilik bizi gülümseyerek karsilamaga
calisti. Gidip bir vazo getirerek bana uzatti. Bende sapi uzun olan gülleri keserek yerlestirdim. Ve
oturma odasina gectik. Yatak bostu. Dün aksam ölür ölmez morga kaldirmislardi anlasilan.Tekrar
basiniz sagolsun dedik ve onu övdük. Esine gece gündüz demeden; o ilerlemis yasina ragmen, bir gün
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta