Ölümü Görmek İçin Mi Doğurdun Beni Anne

biliyorum ben de bir gün gireceğim o kap kara toprağın altına, kara
hayatımı bem beyaz kefenlerle saracaklar,

sonra derin bir mezara
gömecekler beni, üzerime iki kürek toprak atacaklar, belki iki de damla göz yaşı dökecekler ardımdan ve kısık bir sesle hakkımız hellal olsun diyecekler,

sonra unutacaklar bir iki günde beni, her kez hayatına kaldığı yerden devam edecek,yer yüzün de tek bir melek unutmayacak beni ve ben Ona ANNE diyordum,

bir tek O yanacak gidişime,ara sıra ziyaretime gelecek,hadi uyan artık diyecek,belki rüyalarına gireceğim geceler boyu, başım da duracak ve göz yaşlarıyla sulayacak mezarımı belki, gecelerce fotoğraflarıma sarılıp öyle dalacak derin uykulara, her keze içme dediği sigaraya başlayacak

ÖLÜMÜ GÖRMEK İÇİN Mİ DOĞURDUN BENİ ANNE, düşünme artık beni sen GÜLÜMSE YETER...!