Ölüme çıplak elle dokundum.
Duaya âmin derken yandı gözlerim.
Kendim dışımdaki her işi hayra yordum.
Kendime gelmişken tükendi cümlelerim.
Bu işin sonu güzel olacak sandım.
Çok bedeller ödedim bu uğurda.
Hakikat diye koca yalanlara inandım.
Gayrı kalbim kırık aklım firarda.
Yaprak durmaz hep ağaç dalında.
Vade dolunca dakika şaşmaz.
Teselli bulur âşıklar papatya falında.
Ölümse bunların hiçbirine bakmaz…
Kayıt Tarihi : 23.5.2019 10:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!