Ölümü Düşünmek Gerek

Gece gündüzü, gündüz geceyi kovalıyor.
Neşeler üzüntüyü, Üzüntüler neşeyi unutturuyor.
Zenginin fakirden, tokun acdan haberi olmuyor
Gönlüm buna sıkılıyor, uykularım kaçıyor.

Ben hiç ölürmüyüm diye caka satanlar,
Sarayları bırakıp, toprak altında yatanlar,
Neredeler şimdi?
Seni yürekten seviyorum diyenler,
Asırlardır sadece birer fatiha beklerler.

Bugünleri düşünüp, fani dünya için de çalışmak gerekti.
Hz Muhammed Allah'ın en çok sevdiği peygamberdi.
Ömrünü, ümmetinin selameti için seferber etti.
En büyük düşman Ebucehil bile Habibullah'ı tasdik ederdi.

Binmişsin acımasız, zalim nefsinin atına.
Güvenme şatafalı ne yatına ne katına!
Gönül erlerini bul! Tutun bir Allah zatına!
Yoksa kendin bile acırsın kendi haline.

Ne kaybedersin? biraz kendine merhamet etsen,
Bazen dünya işlerini bırakıp, camiilere gitsen,
Susamışlara su, acıkmışlara yiyecek versen,
Zira, yaptıkların fazlasıyla çıkar karşına merak etme sen!
07/11/2003