Ölümü Bekleyen Atlar Şiiri - Kenan Kara

kar çok yağdı o gece
ardıç direkler
taşımaz oldu
eskiyince suretim
bir hayli kırılmışım

kırgınım
ağır yaralı atlar gibiyim
savaş sonrası
ölümünü bekleyen

yorgunum
biçareyim
haritalardan silinmiş
adı değiştirilmiş
köyler gibiyim
kimse dönmez
nasılsa geriye
diye
bilinmezim

dağılmışım
yıkık kubbeler gibi
taşlarım
bir evin
duvarlarını yükseltiyor
bir dağdan azalıyor
bir eve can veriyor

kimsesizim
bütün derinliklerde
boğulabilirim
vurgun yemiş gibi
yeniden
aldanabilirim

ölebilirim
küçük bir kız çocuğunun
çamurdan ellerinde
ölebilirim
sessizce

12.01.2021